تبعید همواره یکی از اهرم‌های فشار بر فعالان سیاسی بوده و هست . اهرمی که شاید اذهان بسیاری را به سال‌های دور برگرداند و کمتر کسی تصور جدی از تبعید در قرن بیست و یکم در ذهن داشته باشد. اگر چه محکومیت به تبعید نیز بسیار اندک گشته اما یکی از این محکومیت‌ها حکمی است که به‌عنوان خدمت اما در قالب تبعید برای مسوول سازمان جوانان حزب پان‌ایرانیست صادر شد .
سرور حجت کلاشی مسوول سازمان جوانان حزب پان‌ایرانیست که یکسال پیش در 15 اردیبهشت 1388 در حین خدمت سربازی خویش در حالی که در تقسیم خود به یکی از پادگان‌های تهران منتقل شده بود به یک‌باره طی حکمی به شهر خاش در استان سیستان و بلوچستان تبعید شد.
علت این تبعید کاملاً سیاسی را می‌توان در سه عامل مشهود و عوامل غیر مشهود دیگری مورد بررسی قرار داد:
اولین عامل تجمعی بود که سازمان جوانان حزب پان ایرانیست در تاریخ 10 اردیبهشت 1387 در پاسخ به یاوه‌سرایی‌های اعراب پیرامون خلیج همیشه فارس و جزایر سه‌گانه ایرانی آن در مقابل سفارت امارات برگزار کرد. تجمعی که با فراخوان سازمان جوانان حزب پان‌ایرانیست در فضای بسته و رخوت‌انگیز آن دوران با استقبال هزاران نفری هم‌وطنان مواجه گشت و شوری عجیب پیرامون حساسیت نسبت به تعرض به نام خلیج فارس و تمامیت ارضی ایران برانگیخت. حرکتی که در فردای آن روز یعنی 11 اردیبهشت اغلب روزنامه‌های منتشر شده در داخل کشور حاوی شعارها و پلاکاردهایی با مضمون پان‌ایرانیستی بودند . امری که شاید از زمان انقلاب 57 تا کنون رخ نداده بود. شاید از همان زمان بود که دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی زمینه این برخورد قهرآمیز را با فرزندان وطن‌پرست پان‌ایرانیست در اذهانشان رقم زدند.
دومین عاملی که این پیش فرض را تقویت کرد برافراشته شدن درفش حزب پان‌ایرانیست در دانشگاه تهران بود . امری که اعضای سازمان جوانان توانستند با اقتدار این نشان حزبی را در میان نیروهای چپ‌گرا و تجزیه‌طلبی موجود و فعال در دانشگاه به اهتزار درآورند و دانشگاه را در روز دانشجو پس از سالیان متمادی به سمت جریان‌های ملی سوق دهند. اگر به پلاکاردها و شعارهای بکار رفته در این روز به دقت بنگریم می‌بینیم که اغلب بار ملی داشته و نمایش نشان حزب پان‌ایرانیست نیز در آن میان خود بیانگر تاثیر شگرف این حرکت مهم سازمان جوانان بوده است.
و اما سومین عاملی که باید از آن به‌عنوان عوامل این تبعید نام برد انتشار نشریه پیام پندار به‌عنوان نشریه سازمان جوانان حزب پان‌ایرانیست بود. نشریه‌ای که هم به لحاظ ظاهری و هم به لحاظ محتوا نسبت به گذشته رشد قابل توجهی داشت و نشانگر این روند صعودی خود در آینده نیز بود .اما کدام آینده؟
این سه عامل مشهود و عواملی بی‌شمار غیر قابل مشهود همه دست بر دست هم داد تا مسوول سازمانی که در راستای تحقق اهداف پان‌ایرانیستی و تقویت حزب پر افتخار پان‌ایرانیست در حال فعالیت و کوشندگی بود به تبعید بفرستد. تبعید به شهری به‌نام خاش که نامش هم برای بسیاری وحشت‌آور است.
اکنون که یکسال و اندی از آن روز می گذرد و سرور حجت کلاشی مسول سازمان جوانان حزب پان ایرانیست دوران تبعید را پشت سر گذاشته و به آغوش یاران حزبیش باز می‌گردد، این بازگشت را به وی شادباش گفته و آرزومندیم که همه اندامان و یاران حزب پان‌ایرانیست همواره در هر کجای این گیتی که هستند سرفراز و سربلند باشند.
